تصاویر خاص از زنان پلیس با آرایش غلیظ در بغداد !!
خبرنگار اسکای نیوز عربی می گوید: نه سختی های امنیتی و نه نگاه جامعه به زنان فعال در بخش های امنیتی و انتظامی هیچ یک باعث نشده این زنان در این زمینه جدید فعالیت نکنند.
یکی از اهداف این اقدام اطمینان بخشی به ساکنان بغداد توصیف شده است.
در عراق برای نخستین بار زنان در پلیس راهنمایی رانندگی شهر سلیمانیه در کردستان کار خود را آغاز کردند سپس بصره در جنوب و هم اکنون در پایتخت یعنی بغداد.
اجداد ما آدمخوار بودند؟ +عکس
فرادید: نتایج یک مطالعه جدید نشان میدهد که برخی از اقوام نخستین ما یکدیگر را میخوردند یا به عبارت بهتر «آدمخوار» بودند.
به گزارش بیبیسی، اگر در گذشته شک و ابهامی راجع به «ذات آدمخوارانه» اجداد ما وجود داشت، اینک دیگر جایی برای آن شک و ابهامات وجود ندارد. بررسیهای انجام شده بر روی بقایای یافتشده در یک مکان باستانی تایید میکند که گروهی از انسانها «قصابی، تکهتکه و سپس خورده شدهاند.»
این بقایا در غار «گاف» (Gough’s Cave) در سامرست انگلستان یافتشده است. گفتنی است آخرین حفاری انجام شده در این غار مربوط به سال 1992 بوده است. با این وجود، دانشمندان به ادامه بررسیهای خود بر روی این استخوانها ادامه دادهاند.
تاریخگذاری رادیو کربن (روش تاریخگذاری رادیو متریک جهت تخمین تاریخ مرگ موجوداتی که کربن مصرف میکنند) انجامشده بر روی این بقایا نشان میدهد که این بقایا در بازه زمانی کوتاهی حدود 15 هزار سال پیش در این غار قرار داده شده است. این بقایا متشکل از استخوانهای انسانها و حیوانات است.
در همین رابطه، سیلویا بِلو از موزه تاریخ طبیعی لندن میگوید: «طی این بررسیها، به شواهد قانعکنندهای از جداسازی گوشت، منفصل کردن استخوانها، آثار جویدن انسانها، خرد کردن استخوانهای اسفنجی و همچنین شکستن استخوانها برای استخراج مغز استخوان دست یافتهایم. حتی اگر این شواهد برای برخی کافی نباشد، آثار جای دندان انسان را نیز پیدا کردهایم.»
بر اساس این یافتهها، «آدمخواری» رفتاری طبیعی بین اجداد ما بوده است. حتی شواهد به دست آمده نشان میدهد که استخوان جمجمه پس از مرگ متحمل تغییراتی شده است. برخی از بقایای خرد شدهی مرتبط با جمجمه در محل جمعآوری شده تا شکل کاسه سر به وجود آید.
هدف بررسیهای آینده کشف میزان ترویج آدمخواری در این دوره بوده است. همچنین بررسی خواهد شد که آیا چنین مراسمی همواره با «قصابی» همراه بوده است.
از کوزت تا ژان وال ژان، کارتون زیبای بینوایان
این تصاویر نگرشتان به تاریخ را تغییر میدهد
عکسهای هوایی زیبا از سرزمین نامیبیا
فرزندان احمدشاه قاجار +عکس
تصاویری ناراحت کننده از حیوانات در شهر
تصاویری از خیابانهای لندن پس از تاریکی
با فداکارترین رفیق دنیا آشنا شوید +عکس
تصاویری بکر و دیدنی از سرخپوستان آمریکا
نیکو: «ادوارد شریف کرتیس» زندگی خود را وقف عکاسی از بومیهای سرزمین آمریکا کرده است. در بین سالهای 1907 و 1930، او بیست مجموعه عکس، به نام «سرخپوستان آمریکا» تهیه کرد که راوی شیوه زندگی آنهاست؛ شیوه ای که امروزه پایان یافته است.
او کار خود را در سال 1895 و با ملاقات شاهدخت آنجلین آغاز کرد؛ این شاهدخت که کیکیسمولو نامیده میشد، دختر سیاتل، رئیس قبیلهای به همین نام بود. جالب است که شهر سیاتل هم به اسم او نامگذاری شده است.
سه سال بعد، موسسه ملی عکس آمریکا، سه عکس از آثار کرتیس را برای یک نمایشگاه بزرگ انتخاب کرد. دو تا از آنها عکسهایی از آنجلین بود (به نامهای صدف جمع کن و حفر کننده آرام) و دیگری به نام «به سوی میهن»، که توانست جایزه بزرگ و مدال طلای این نمایشگاه را به دست آورد.
در سال 1906، «جی.پی مورگان»، بانکدار و خیّر معروف، کرتیس را به تهیه مجموعهای از سرخپوستان گماشت. او برای کارش 75 هزار دلار دریافت کرد. انتظار میرفت این کار در طی پنج سال تمام شود، اما در عوض کرتیس به مدت بیست سال برای آن تلاش کرد.
کرتیس، علاوه بر عکاسی، بیش از 10 هزار صفحه، از زبان و موسیقی سرخپوستان جمعآوری کرد. همچنین به مستند کردن لباسها و تاریخچه این قبایل نیز همت گماشت و از سنتهای غذایی، خانهها و جشنهایشان هم با جزئیات کامل یادداشت برداشت.
در سال 1912، کرتیس فیلمی به نام «سرزمین شکارچیان سر» ساخت. این اثر، اولین فیلم بلندی است که تمام بازیگرانش سرخپوستاند. فیلم برای او هزینهای معادل 20 هزار دلار در پی داشت و درنهایت به موزه تاریخ طبیعی آمریکا فروخته شد.
او برای ساخت این مجموعهها از سرخپوستان، مدتهای مدیدی از خانه خود دور بود. همسرش کلارا، تصمیم به جدایی از او گرفت. پس از طلاق در 1919، کلارا صاحب استودیوی عکاسی و اصل تمام نگاتیوهای کرتیس شد. به همین دلیل، کرتیس به استودیوی خود رفت و نگاتیوهای شیشهای خود را، پیش از اینکه به دست همسرش بیفتد، نابود کرد.
کرتیس در 19 اکتبر 1952 در اثر حمله قلبی در شهر لوسآنجلس درگذشت. او هنگام مرگ 84 ساله بود.
پرینتهایی از اصل عکسهای او از سرخپوستان آمریکا، در حراجها به قیمت بسیار بالایی فروخته شده است. چون تنها 272 کپی از آن موجود بود.
او با اینکه عموماً بهعنوان عکاسی ماهر ستایششده است، اما در معرض اتهاماتی نیز هست: او را متهم میکنند که عکسها را دست کاری میکرده و برای بعضی از عکسها صحنهسازی کرده است. او معمولاً هر نوع رد پایی از نوگرایی در زندگی سوژههایش را حذف میکرده، به برخی از سرخپوستان برای پوشیدن لباسهای سنتیشان پول میداده و جشنهایشان را بازسازی میکرده است.
بااینحال، عکسها و دستنوشتههای کرتیس تقریباً تنها بازماندگان تاریخ سرخپوستان آمریکا، در ابتدای قرن بیستم است. «دن گالبردنسن» نویسنده زندگینامه او میگوید: "آنها (سوژه های عکسهای کرتیس) به ما خیره شدهاند و با ظاهری از اعماق تاریخ و از مکانی بسیار دور ما را نگاه میکنند. وقتی ما به چهرههای آنها خیره میشویم، انسانیت، زنده و زندگی سرشار از شکوه میشود. شکوهی که درعینحال با اندوه و غم از دست دادن شریک است. درواقع عکسهای کرتیس، نشاندهنده دنیایی است که همه چیز دارد، اما امروزه از روی کره ما ناپدیدشده است.”